გამარჯობა!
როგორ ხარ?
სამი დღეა აღარ დამიწერია, ხან ვერ მოვიცალე, ხან ვინდოუსის რეინსტალმა შემიშალა ხელი. . . ამ პოსტში რამოდენიმე თემას შევეხები, მოდი დავიწყოთ.
სინდოსი
სინდოსი არის სოფელი, რომელიც ჩემს უნივერსიტეტთან ყველაზე ახლოსაა და სადაც სტუდენტთა უმრავლესობაა დაბინავებული. სიმართლე გითხრათ თავიდან მეც იქ ვაპირებდი ცხოვრებას, თუმცა მირჩიეს სალონიკი, ვინაიდან მაინც ქალაქია და გარდა ამისა მე როგორც დოქტორანტს საქმე ბევრი არაფერი მაქვს უნივერსიტეტში. ჩემი საქმე ხელმძღვანელთან კონტაქტი და ბიბლიოთეკაა, ორივე მათგანი კი ქალაქშია. ამიტომაც ვარ სალონიკში. თუმცა როგორც ჩემი მეილი იუწყებოდა გუშინწინ სინდოსში უნდა წავსულიყავი. იქაა ბანკი, სადაც რაღაც საქმეები მქონდა. ხოდა ავიღე 80 ცენტიანი ბილეთები და გავუდექი გზას, უნივერსიტეტს(რომელსაც აქ სხვათაშორის ინსტიტუტს ეძახიან) გავცდი და მოვემზადე, რომ შევიდოდი სოფელში, ყველა თავისი "სიმდიდრით" - უაზროთ ჩაყრილი სახლები, ტალახი, იამები, ბარდები, ცხოველები და ბერძენი გლეხები. თუმცა უკაცრავად, შევედი და საოცრად გავოცდი, ალბად იმიტომ რომ აქამდე ევროპული სოფლები არ მენახა. :( ფართო ქუჩები, კოპწია სახლები, ან სულაც 5-6 სართულიანი ლამაზ ფასადებიანი და ტერასებიანი კორპუსები, უშველებელი მარკეტები, ბენზო სადგურები, პარკები, სადგურები და ყველაფერი ის რაც ასე აკლია ჩვენს სოფლებს.
ხალხზე რა მოგახსენოთ არ მქონია შეხება, ვისაც გამოვესაუბრე(გზა ამერია და ვიკითხე) ინგლისური იცოდნენ ცოტა-ცოტა. მოკლედ ეს იყო ისეთი სოფელი, რომელიც ჩვენს ბევრ რაიონულ ცენტრს ათასჯერ რომ ჯობია და ნამდვილად გულდასაწყვეტი იყო ამ ყველაფერზე ფიქრი, იმედია ჩვენც მალე მივალთ აქამდე, თუმცა ერთია - არავითარი ნატო და ევროკავშირი, გრანტები და ვალები არ უშველის სოფელს თუ თვითონ ხალხმა არ ეცადა მისი გალამაზება. მესმის რომ ჩვენებს ძალიან უჭირს, მაგრამ მხოლოდ სიმღერით სოფელი ვერ აშენდება. :)
ბანკი
პირეას ბანკი - ეს იყო პირველი ევროპული ბანკი, რომელშიც მე მივედი როგორც კლიენტი და საკმაოდ მომეწონა. ქართველი კაცის მოუშორებელი ჭირის ხომ იცით, ყველას ბანკთან აქვს საქმე და მათ შორის მეც, გამომდინარე აქედან ხშირად დავრბოდი საქართველოში ამ "ჯოჯოხეთურ მახეში". შეფასება პირეას ბანკის არის დადებით: სისუფთავე, ინტერ-ექსტერიერი, მომსახურება - ყველაფერი მომეწონა. თუმცა ჩემი ყურადღება მიიქცია ერთმა ფაქტორმა. ბანკის 10 თანამშრომლიდან, რომლებიც მე დავლანდე და გავიცანი მხოლოდ ორი იყო ახალგაზრდა, ისიც ერთი უკვე შუა ასაკისკენ გადახრილი. ბიჭიც, რომელიც მე მომემსახურა ასე 25-27-ის იქნებოდა, ანუ ის ყველაზე ახალგაზრდა რომელიც მეჩვენა. აქ იყვნენ ჩემი მშობლების თაობის ოპერატორები, მოლარეები და ა.შ. :)
თურმე ამ ასაკის ადამიანებსაც შეძლებიათ მუშაობა საბანკო სექტორში :))))) ნეტავ ქართულ საბანკო სისტემას რაღა დაემართა?!
ავტობუსები
ბერძენი მძღოლები, ინგლისური ბაი-ბურში რომ არ არიან.
სხადასხვა ფასის ბილეთები - სტუდენტური, ჩვეულებრივი და ა.შ.
არავითარი კონტროლიორები ჰორიზონტზე.
სადგურების გამოცხადება, მონიტორები და სისუფთავე.
პოლიცია
ამ თემაზე მინდა ბევრი დავწერო, მაგრამ რა ვქნა, რომ ჩემი პოსტის ადრესატები არსად ჩანან? :))))) აქ ერთი კვირაა რაც ვარ და სულ ორჯერ მყავს დანახული ფორმიანი ადამიანები :)))) ქუჩაში რომ დადიან ბედნიერი სახით და არავის აჩერებენ. უკვე ხვდებით ეს ცალკე პოსტის თემაა, რომელიც თავისი პარალელებით იქნება გაჯერებული, ამიტომ ელოდეთ! ;)
Love, Peace, Yooo Maaaan
ამას გეტყვის და მუშტს მუშტზე მოგირტყავს-ესეიგიმეგობრულად გესალმება. მერე გეკითხება საიდან ხარ, თვითონაც გეუბნება თავის ეროვნებას და იქ იწყებს . . . რო მას აქვს ძაფები, რომლებიც სიყვარულის, მშვიდობისა და ყოველგვარი ჯიგრობის სიმბოლოა, რომ ახლა შენი ქვეყნის დროშის მიქსს გააკეთებს და მეგობრობის ნიშნად გაჩუქებს. თან ამას რომ გიყვება უკვე ხელზე გაბავს. შეგიკრავს, ზედმეტ ნაწილს მოჭრის და მორჩა, მინიმუმ ერთი ევრო ამოგაცალა ჯიბიდან. თან გეუბნება რომ ეს საჩუქარია, მაგრამ შენ უნდა აჩუქო სანაცვლოდ. მაგარი არა?! :))))
ესაა ტიპიური არალეგალი შავკანიანების საქმიანობა ამ მზიან მხარეში. სხვათაშორის მგონი ქართველებსაც გადაუსწრეს რაოდენობაში. ვინც ცოტა ფხიანია, სხვადასხვა იაფასიანი "ტავარი" აქ დათრეული და დგა გახსნილი ჩემოდნით ქუჩაში. სათვალე, ბოტასები, საათები, სამკაულები რა გინდა სულო და გულო, იაფად და სწრაფად. თუ პოლიცია გამოჩნდა, უცბად მოკეცავენ ბარგს და გაქრებიან ნინძებივით. ასეთია სალონკის შავი ნაწილი.
ჩამოვიდა
ეს ნაწილი ჩემი თანამშრომლებისთვის იწერება. ~
ხალხნო არ იღელვოთ ია ჩამოვიდა და კარგადაა. დილით 12 საათზე დავხვდი აეროპორტში(ესენი აეროდრომს ეძახიან). მერე გამოვედით ქალაქში, ავტობუსმა კაი გვარიანად აგვაცდინა სახლს, მაგრამ ფეხით ტანტალიც სასარგებლო აღმოჩნდა. იამ მთელი თავისი მოგონებები ამოშალა. აქ ის მაღაზია იყოოო, აქ ესო. აქ კაი ღიროს ამზადებენო, აუ ამ მაღაზიის გამყიდველი რო დამინახავს ახლა გაიქცევა- გაგიჟებული მყავდა კაცი, შენ ზომა ტანსაცმელს ვერ ვპოულობო :))))) მოკლედ ჩამოვიდა და უკვე შემოიტანა სიცოცხლე სალონკურ ორომტრიალში. მერე დავაბინავე, ბათუმელ დოქტორანტებთან ერთად არის, საკმაოდ მაგარ აპარტამენტში (შურიანი სმაილი) და ორშაბათიდან სწავლას შეუდგება. თუ ვერ დაგირეკავთ არ გაგიკვირდეთ ჯერ კარტა არ აქვს.
მოკლედ, სულ ესაა რამოდენიმე დღის შტაბეჭდილებები თუ ამბები.
მომავალ პოსტამდე
Love, Peace, Yooo Maaaan! ;)
როგორ ხარ?
სამი დღეა აღარ დამიწერია, ხან ვერ მოვიცალე, ხან ვინდოუსის რეინსტალმა შემიშალა ხელი. . . ამ პოსტში რამოდენიმე თემას შევეხები, მოდი დავიწყოთ.
სინდოსი
სინდოსი არის სოფელი, რომელიც ჩემს უნივერსიტეტთან ყველაზე ახლოსაა და სადაც სტუდენტთა უმრავლესობაა დაბინავებული. სიმართლე გითხრათ თავიდან მეც იქ ვაპირებდი ცხოვრებას, თუმცა მირჩიეს სალონიკი, ვინაიდან მაინც ქალაქია და გარდა ამისა მე როგორც დოქტორანტს საქმე ბევრი არაფერი მაქვს უნივერსიტეტში. ჩემი საქმე ხელმძღვანელთან კონტაქტი და ბიბლიოთეკაა, ორივე მათგანი კი ქალაქშია. ამიტომაც ვარ სალონიკში. თუმცა როგორც ჩემი მეილი იუწყებოდა გუშინწინ სინდოსში უნდა წავსულიყავი. იქაა ბანკი, სადაც რაღაც საქმეები მქონდა. ხოდა ავიღე 80 ცენტიანი ბილეთები და გავუდექი გზას, უნივერსიტეტს(რომელსაც აქ სხვათაშორის ინსტიტუტს ეძახიან) გავცდი და მოვემზადე, რომ შევიდოდი სოფელში, ყველა თავისი "სიმდიდრით" - უაზროთ ჩაყრილი სახლები, ტალახი, იამები, ბარდები, ცხოველები და ბერძენი გლეხები. თუმცა უკაცრავად, შევედი და საოცრად გავოცდი, ალბად იმიტომ რომ აქამდე ევროპული სოფლები არ მენახა. :( ფართო ქუჩები, კოპწია სახლები, ან სულაც 5-6 სართულიანი ლამაზ ფასადებიანი და ტერასებიანი კორპუსები, უშველებელი მარკეტები, ბენზო სადგურები, პარკები, სადგურები და ყველაფერი ის რაც ასე აკლია ჩვენს სოფლებს.
ხალხზე რა მოგახსენოთ არ მქონია შეხება, ვისაც გამოვესაუბრე(გზა ამერია და ვიკითხე) ინგლისური იცოდნენ ცოტა-ცოტა. მოკლედ ეს იყო ისეთი სოფელი, რომელიც ჩვენს ბევრ რაიონულ ცენტრს ათასჯერ რომ ჯობია და ნამდვილად გულდასაწყვეტი იყო ამ ყველაფერზე ფიქრი, იმედია ჩვენც მალე მივალთ აქამდე, თუმცა ერთია - არავითარი ნატო და ევროკავშირი, გრანტები და ვალები არ უშველის სოფელს თუ თვითონ ხალხმა არ ეცადა მისი გალამაზება. მესმის რომ ჩვენებს ძალიან უჭირს, მაგრამ მხოლოდ სიმღერით სოფელი ვერ აშენდება. :)
ბანკი
პირეას ბანკი - ეს იყო პირველი ევროპული ბანკი, რომელშიც მე მივედი როგორც კლიენტი და საკმაოდ მომეწონა. ქართველი კაცის მოუშორებელი ჭირის ხომ იცით, ყველას ბანკთან აქვს საქმე და მათ შორის მეც, გამომდინარე აქედან ხშირად დავრბოდი საქართველოში ამ "ჯოჯოხეთურ მახეში". შეფასება პირეას ბანკის არის დადებით: სისუფთავე, ინტერ-ექსტერიერი, მომსახურება - ყველაფერი მომეწონა. თუმცა ჩემი ყურადღება მიიქცია ერთმა ფაქტორმა. ბანკის 10 თანამშრომლიდან, რომლებიც მე დავლანდე და გავიცანი მხოლოდ ორი იყო ახალგაზრდა, ისიც ერთი უკვე შუა ასაკისკენ გადახრილი. ბიჭიც, რომელიც მე მომემსახურა ასე 25-27-ის იქნებოდა, ანუ ის ყველაზე ახალგაზრდა რომელიც მეჩვენა. აქ იყვნენ ჩემი მშობლების თაობის ოპერატორები, მოლარეები და ა.შ. :)
თურმე ამ ასაკის ადამიანებსაც შეძლებიათ მუშაობა საბანკო სექტორში :))))) ნეტავ ქართულ საბანკო სისტემას რაღა დაემართა?!
ავტობუსები
ბერძენი მძღოლები, ინგლისური ბაი-ბურში რომ არ არიან.
სხადასხვა ფასის ბილეთები - სტუდენტური, ჩვეულებრივი და ა.შ.
არავითარი კონტროლიორები ჰორიზონტზე.
სადგურების გამოცხადება, მონიტორები და სისუფთავე.
პოლიცია
ამ თემაზე მინდა ბევრი დავწერო, მაგრამ რა ვქნა, რომ ჩემი პოსტის ადრესატები არსად ჩანან? :))))) აქ ერთი კვირაა რაც ვარ და სულ ორჯერ მყავს დანახული ფორმიანი ადამიანები :)))) ქუჩაში რომ დადიან ბედნიერი სახით და არავის აჩერებენ. უკვე ხვდებით ეს ცალკე პოსტის თემაა, რომელიც თავისი პარალელებით იქნება გაჯერებული, ამიტომ ელოდეთ! ;)
Love, Peace, Yooo Maaaan
ამას გეტყვის და მუშტს მუშტზე მოგირტყავს-ესეიგიმეგობრულად გესალმება. მერე გეკითხება საიდან ხარ, თვითონაც გეუბნება თავის ეროვნებას და იქ იწყებს . . . რო მას აქვს ძაფები, რომლებიც სიყვარულის, მშვიდობისა და ყოველგვარი ჯიგრობის სიმბოლოა, რომ ახლა შენი ქვეყნის დროშის მიქსს გააკეთებს და მეგობრობის ნიშნად გაჩუქებს. თან ამას რომ გიყვება უკვე ხელზე გაბავს. შეგიკრავს, ზედმეტ ნაწილს მოჭრის და მორჩა, მინიმუმ ერთი ევრო ამოგაცალა ჯიბიდან. თან გეუბნება რომ ეს საჩუქარია, მაგრამ შენ უნდა აჩუქო სანაცვლოდ. მაგარი არა?! :))))
ესაა ტიპიური არალეგალი შავკანიანების საქმიანობა ამ მზიან მხარეში. სხვათაშორის მგონი ქართველებსაც გადაუსწრეს რაოდენობაში. ვინც ცოტა ფხიანია, სხვადასხვა იაფასიანი "ტავარი" აქ დათრეული და დგა გახსნილი ჩემოდნით ქუჩაში. სათვალე, ბოტასები, საათები, სამკაულები რა გინდა სულო და გულო, იაფად და სწრაფად. თუ პოლიცია გამოჩნდა, უცბად მოკეცავენ ბარგს და გაქრებიან ნინძებივით. ასეთია სალონკის შავი ნაწილი.
ჩამოვიდა
ეს ნაწილი ჩემი თანამშრომლებისთვის იწერება. ~
ხალხნო არ იღელვოთ ია ჩამოვიდა და კარგადაა. დილით 12 საათზე დავხვდი აეროპორტში(ესენი აეროდრომს ეძახიან). მერე გამოვედით ქალაქში, ავტობუსმა კაი გვარიანად აგვაცდინა სახლს, მაგრამ ფეხით ტანტალიც სასარგებლო აღმოჩნდა. იამ მთელი თავისი მოგონებები ამოშალა. აქ ის მაღაზია იყოოო, აქ ესო. აქ კაი ღიროს ამზადებენო, აუ ამ მაღაზიის გამყიდველი რო დამინახავს ახლა გაიქცევა- გაგიჟებული მყავდა კაცი, შენ ზომა ტანსაცმელს ვერ ვპოულობო :))))) მოკლედ ჩამოვიდა და უკვე შემოიტანა სიცოცხლე სალონკურ ორომტრიალში. მერე დავაბინავე, ბათუმელ დოქტორანტებთან ერთად არის, საკმაოდ მაგარ აპარტამენტში (შურიანი სმაილი) და ორშაბათიდან სწავლას შეუდგება. თუ ვერ დაგირეკავთ არ გაგიკვირდეთ ჯერ კარტა არ აქვს.
მოკლედ, სულ ესაა რამოდენიმე დღის შტაბეჭდილებები თუ ამბები.
მომავალ პოსტამდე
Love, Peace, Yooo Maaaan! ;)
No comments:
Post a Comment